Tuesday, February 11, 2014

LUAHAN HATI


Assalamualaikum.

Allahumma salli `ala muhammadin wa`ala ali Muhammad.




* Letak handphone bawah bantal * Hari ni wawa belajar bawak kereta di atas jalan raya. First time bawak betul-betul atas jalan raya campur dengan kenderaan yang lalu lalang rasa macam Ya Allah boleh ke aku nak bawak ni. Nasib baik pakcik yang ajar tu sporting. Tak garang malah siap nyanyi lagi nak memecahkan kesunyian dalam kereta. Waktu tu wawa kemain siap gelak lagi sambil bawak. Mana taknya bila pakcik tu ajuk cakap pencetus ummah Yeop tu. "Nongen nongeng juga , moh kita beramal". Comfirm kereta depan belakang kiri kanan perasan wawa tengah enjoy belajar bawak kereta. 

Tapi dalam waktu happy macam tu, ada jugak perasaan macam tak yakin je nak bawak. Nak-nak waktu dekat simpang 4. Masa tu Allah je yang tahu betapa takutnya wawa kereta mati tengah jalan time nak belok. Bukan sebuah dua kereta yang ada tapi berpuluh-puluh buah. Pakcik tu pun cakap haihh sakit jantung masa ni. Haha. Masa belajar atas jalan tadi, wawa belajar bawak dua jalan. Jalan A dan jalan C. Ada roundbout, u-turn. Waktu tu kereta banyak. Campur lori. Seribu perasaan ada. 

Then, ada satu part yang wawa suka masa bawak atas jalan raya. Waktu tu masa tengah bawak dekat jalan yang lurus. Tak ada satu pun kereta ikot belakang. Hahaha. Dan kalau ada pun semua duk jarak jauh. Wawa selalu perhati kereta dari belakang melalui side mirror. Sebab waktu ceramah dulu cikgu ada cakap kalau budak L bawak kereta comfirm kereta tak berani dekat. Ada memotong, ada buat jarak jauh. So, wawa try la jeling-jeling liar sikit. Nak acah sikit orang belakang. Haha. Pakcik tu ada pesan tadi, kalau bawak kereta kena maju ke depan jangan tengok masa lalu. Masa silam jangan dikenang-kenang ( sambil menyanyi ) . 

Tempoh belajar tadi 1 jam je. Serius wawa cakap tak puas. Sebab rasa macam sekejap sangat. Yelah, mana taknya wawa datang pukul 8 pagi nak amik nombor giliran. Tunggu punya tunggu dapat nombor giliran yang ke-83. ASDFGHJKL. Lama gila kena tunggu. 7 jam kot. Dalam pukul 3 baru sampai giliran wawa. Tak sempat nak tengok BCWMH dekat ruang menunggu. T.T 
Tak lama lepas tu, pukul 4 wawa siap. Dah boleh balik.
Kat sini kitaorang tak ada guru mengajar yang tetap. Semuanya bergantung kepada nombor giliran. Pakcik tu cakap atas nasib la dapat cikgu yang macam mana. Lain orang, lain hati. Pesan dia lagi, kalau dapat cikgu garang, kena buat muka sedih-sedih supaya cikgu tu tak jadi marah. 

Wawa harap semua cikgu yang wawa bakal diajar nanti semuanya baik-baik belaka dan dipermudahkan segalanya oleh Allah SWT. Amin. 



No comments:

Post a Comment